🎙️مصاحبه اختصاصی پدیده مارکت با محمد میرغفاری مربی تیم نفت و گار گچساران ؛ از مشکلات ابتدای فصل تا امیدواری قبل از بازی با نساجی
از چه زمانی و چگونه وارد مربیگری شدید؟
بعد از چند سال بازی در فوتبال، یک مصدومیت جدی و چند عمل جراحی روی ستون فقرات مرا مجبور کرد که از ادامه بازیگری خداحافظی کنم. همین اتفاق باعث شد مسیرم به سمت مربیگری تغییر کند. ابتدا فعالیت مربیگریام را در آکادمی استقلال آغاز کردم، سپس مدتی در باشگاه پرسپولیس مشغول به کار شدم و در ادامه مجموعه خودم را با نام «پدیده غرب» راهاندازی کردم.
فعالیت مجموعه پدیده غرب چگونه پیش میرفت؟
در مقطعی حدود ۲۰ شعبه فعال داشتیم و اکنون ۷–۸ شعبه فعال است. عمده فعالیت ما در غرب تهران بود. علاوهبراین، در ردههای پایه تیمداری هم داشتیم و تیم «پدیده غرب» در حوزه، لیگ ۲ و لیگ برتر پایه حضور پیدا کرده است.
همکاری شما با باشگاه پیکان چگونه آغاز شد و در این تیم چه تجربههایی به دست آوردید؟
همکاری من با باشگاه پیکان از ردههای پایه آغاز شد. طی چهار سال در تیمهای نونهالان و جوانان پیکان فعالیت کردم و همراه با تیم جوانان توانستیم عنوان قهرمانی را کسب کنیم. فصل گذشته نیز هدایت تیم نوجوانان پیکان را بر عهده داشتم. این دوران برای من تجربهای ارزشمند بود؛ هم از نظر رشد فنی بازیکنان و هم از نظر تکامل دیدگاه مربیگریام.
امسال نخستین تجربه شما در رده بزرگسالان است؛ تفاوت کار در رده بزرگسالان با پایهها چیست؟
بله، امسال اولین تجربهٔ من در رده بزرگسالان است و این فرصت را در تیم نفت و گاز به دست آوردهام.
در مقایسه با ردههای پایه، کار در بزرگسالان از جهاتی راحتتر است؛ زیرا بازیکنان حرفهایترند، نوسان کمتری دارند و معمولاً با یک بار توضیح، نکات فنی را بهخوبی درک و اجرا میکنند. اما در ردههای پایه، علاوه بر مسائل فنی باید با شرایط سنی، دغدغههای ذهنی و حتی ارتباط با خانوادهها نیز درگیر بود، که کار را پیچیدهتر و زمانبرتر میکند
وضعیت تیم نفت و گاز در این فصل چگونه بوده؟
ما فصل را دیر شروع کردیم و بهدلیل مشکلات قراردادی، نتوانستیم بازیکنان مدنظر سرمربی را جذب کنیم. بدنسازی مناسب هم انجام نشده بود و چند امتیاز مهم ابتدای فصل از دست رفت. ضمن اینکه مدتی از تماشاگر خانگی محروم بودیم. اما در ۵-۶ بازی اخیر عملکرد بسیار خوبی داشتیم و فقط یک شکست داشتیم. تیم اکنون نزدیک به فرم ایدهآل است.
بازی اخیر مقابل شناورسازی چطور بود؟
در نیم ساعت ابتدایی بازی کاملاً بر جریان مسابقه مسلط بودیم و چند موقعیت جدی برای گلزنی ایجاد کردیم. یک اشتباه باعث شد که گل دریافت کنیم.
با این حال تیم خوب بازی کرد و جریان بازی را به نفع ما بود و در نهایت مسابقه ۲–۱ به پایان رسید.
با وجود نتیجه، از روند رو به رشد تیم راضی هستیم. هنوز کمی نوسان داریم، اما از نظر کیفیت بازی، نظم تیمی و شناخت بازیکنان از یکدیگر، شرایطمان نسبت به هفتههای قبل بهمراتب بهتر شده و این موضوع امیدوارکننده است
دلیل نوسان ابتدای فصل چه بود؟
نوسان ابتدای فصل دلایل مختلفی داشت. ابتدا اینکه تیم بدنسازی مناسبِ پیشفصل را پشت سر نگذاشته بود و همین موضوع روی کیفیت شروع مسابقات تأثیر گذاشت. علاوه بر آن، چند مصدومیت مهم و کمبود بازیکن در خط دفاع شرایط را سختتر کرده بود. از طرفی مجبور بودیم از چهار تا پنج بازیکن زیر ۲۳ سال و نسبتاً کمتجربه استفاده کنیم که طبیعی است زمان بیشتری برای هماهنگی و رسیدن به ثبات نیاز داشته باشند.
درباره بازی پیشرو مقابل نساجی توضیح دهید.
بازی بسیار سختی است. نساجی تیم باکیفیتی است و صدر جدول این را تأیید میکند. کمی نگرانیم که بهخاطر اعتراضات بازی قبلی، فشار بیرونی روی داور اثر بگذارد. اما امیدواریم قضاوت عادلانه باشد و نتیجه داخل زمین رقم بخورد.
نساجی چند مصدوم دارد؛ این موضوع برای شما مزیت است؟
قطعاً غیبت بازیکنان تأثیرگذار میتواند روی عملکرد هر تیمی اثر بگذارد، اما برای ما مهمتر از تعداد مصدومان نساجی این است که آنها برای کسب سه امتیاز وارد زمین میشوند و احتمالاً ریسک زیادی خواهند کرد. همین موضوع میتواند فرصتهای خوبی برای ضدحمله در اختیار ما قرار دهد. خوشبختانه بازیکنان سرعتی و آمادهای داریم و قطعا برای کسب ۳ امتیاز به قائمشهر میریم .
اوایل فصل مسائل مدیریتی و مالی وجود داشت. ماجرا چه بود؟
متأسفانه در ابتدای فصل با مشکلات مدیریتی و مالی جدی روبهرو شدیم. برخی قراردادها توسط مدیرعامل قبلی بهدرستی ثبت نشده بود و حتی در بعضی موارد مبالغ اضافه شده بود. بخشی از بودجه باشگاه نیز پیشتر خرج شده بود و همین باعث شد تیم با کمبود شدید منابع مالی مواجه شود؛ تا جایی که رفتوآمدهای تیم مجبوراً با اتوبوس انجام میشد.
برخورد بازیکنان با این مشکلات چگونه بود؟
بازیکنان با صبر و حرفهایگری مثالزدنی این شرایط سخت را مدیریت کردند. از طرفی، حضور آقای فکری و شخصیت آرام و تأثیرگذار ایشان نقش مهمی داشت؛ ایشان اجازه ندادند این مشکلات به جو تیم لطمه بزند و فضای رختکن همچنان مثبت و متحد باقی ماند.
آقای میرغفاری، آینده تیم نفت و گاز را چگونه میبینید؟
نفت و گاز باشگاهی محبوب و دارای امکانات خوب است. اما مشکل این است که آخر فصل اغلب بازیکنان آزاد میشوند و اسکلت تیم حفظ نمیشود. اگر قراردادهای چندساله بسته شود، تیم پتانسیل حضور در سطح بالاتر را دارد.
آزاد شدن بازیکنان در پایان فصل چه تأثیری دارد؟
در باشگاهی مثل گچساران، بزرگترین چالش این است که به دلیل آزاد شدن بازیکنان در پایان فصل، حفظ اسکلت اصلی تیم بسیار سخت میشود و همین موضوع برنامهریزی برای فصل بعد را دشوار میکند. در مقابل، باشگاههایی مانند شهر بابک را داریم که سال گذشته با مدیریت درست و برنامهریزی آقای فکری، تمام بازیکنان با قراردادهای دو ساله حفظ شدند و همین باعث شد امسال نیز همان شاکله ثابت و هماهنگ در اختیار تیم باشد. این ثبات نتیجهی مستقیم مدیریت اصولی و آیندهنگری آن مجموعه است و امیدوارم که این مدیریت در تیم گچساران هم اتفاق بیفته.
وضعیت بازیکنان بومی در تیم فعلی را چگونه ارزیابی میکنید؟
حدود ۱۷ بازیکن بومی داریم و در بازی اخیر ۵ تا ۶ بازیکن زیر ۲۳ سال بهعنوان بازیکن اصلی بازی کردند. برای مثال، محمد علینژاد تا پارسال در رده امید بود اما حالا در لیگ یک فیکس است. کارشناسان شهر میگویند هیچ مربی به اندازه آقای فکری به جوانان بومی اعتماد نکرده است و این موضوع برای تیم ما خیلی ارزشمند است.
این اعتماد چه تأثیری دارد؟
انگیزه فوقالعادهای برای بازیکنان ایجاد میکند. سالها استعدادهای زیادی دیده نمیشدند. آقای فکری دل بزرگی دارد؛ یادم هست در بازی با صنعت نفت آبادان در جو سنگین ورزشگاه، چند بازیکن بدون سابقه لیگ را وارد زمین کرد و بازی مساوی شد. این سطح از جسارت کار هر مربی نیست.
همکاری با آقای محمود فکری چگونه است؟
برای من افتخار بزرگی است. سالهاست با هم دوست هستیم. ایشان شخصیت کاری فوقالعادهای دارد. همیشه به بازیکنان میگویم وقتی آقای فکری لب خط میایستد، انگار از قبل یک گل جلو هستیم. من هم تلاش میکنم بهترین عملکردم را ارائه دهم.
برخی مربیان میگویند به جوانها بازی میدهیم، اما منظورشان بازیکنان کمتجربه است. تفاوت نگاه شما چیست؟
فرق زیادی دارد. جوانی که چند سال لیگ بازی کرده، تجربه دارد. اما اینکه بازیکنی را که هیچ سابقه لیگ ندارد از رده امید بیاوری و فیکس کنی، جسارت و دید فنی بالا میخواهد. مثلاً امیررضا نصیری امسال ۱۲ بازی فیکس برای ما انجام داده؛ بازیکنی ۱۶–۱۷ ساله. مربی باید خیلی مطمئن باشد که آبروی تیم را وسط میگذارد. خدا را شکر جواب داده و باعث افتخار شده است.
اگر مجبور باشید بین مربیگری پایه و بزرگسالان یکی را انتخاب کنید، کدام را ترجیح میدهید؟
قطعاً بزرگسالان. پایهها بسیار سخت است. پارسال که سرمربی نوجوانان پیکان بودم، روزانه با صدها سفارش و فشار روبهرو بودم. کار در پایه از نظر فنی، روانی و مدیریتی بسیار چالشبرانگیز است. بزرگسالان هرچند سختی خود را دارد اما قابلکنترلتر است.
اقای میرغفاری اگر نکتهای باقی مانده، بفرمایید.
میخواستم بگم که ما در فوتبال پایه مربیان بسیار بااستعدادی داریم. همانطور که بازیکنان دوست دارند وارد سطوح بالاتر شوند، مربیان پایه هم سالها زحمت میکشند. امیدوارم سرمربیان لیگ یک، دو و برتر به مربیان جوان اعتماد کنند؛ آنها انگیزه زیادی دارند و کمک بزرگی خواهند بود.
