🎙️مصاحبه اختصاصی با سلیمان غلامی نیا ؛ ازانجمآباد تا داماش، مسیر پرامید دروازهبان جوانی که رؤیای تیم ملی را دنبال میکند
لطفاً ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
من سلیمان غلامینیا هستم، متولد ۷ فروردین ۱۳۸۵. اصالتاً اهل استان همدانم و در حال حاضر ساکن شهرستان رباطکریم از استان تهران هستم.
فوتبال را از کجا و چگونه آغاز کردید؟
فوتبال را از آکادمی فوتبال روستای انجمآباد «فولاد ایرانیان» زیر نظر آقای شیرزاد سپهری شروع کردم. آکادمی فولاد ایرانیان واقعاً یک مدرسه فوتبال حرفهای و بسیار خوب بود که در آن اصول اولیه و پایه دروازهبانی را یاد گرفتم. همانجا بود که کمکم به فوتبال تهران معرفی شدم و مسیر پیشرفتم آغاز شد.
در چه تیمهایی بازی کردهاید و تجربه حضور در آنها چگونه بود؟
من در تیمهای شاهین، سایپا، مقاومت آریو اسلامشهر و داماش بازی کردهام. ابتدا به تیم نونهالان شاهین رفتم، سپس به سایپا پیوستم و از آنجا مسیر حرفهای من شکل گرفت. در سایپا خیلی چیزها یاد گرفتم و توانستم خودم را در سطح لیگ برتر تثبیت کنم. بعد از آن به تیمهای مقاومت ایرانمهر و آریو اسلامشهر رفتم و هر کدام از این تیمها تجربههای ارزشمندی برایم داشتند. در حال حاضر بازیکن تیم داماش تهران هستم.
چه مربیانی در مسیر شما تأثیرگذار بودهاند؟
از ابتدای فوتبالم مربیان زیادی داشتهام که از زحمات دلسوزانه همه آنها قدردانی میکنم. اساتیدی چون آقایان شیرزاد سپهری، مهدی ملازاده، آرش ولدخانی، میثم ثانوی، مهیالدین عنبری و عباس علیزاده هرکدام در مسیر پیشرفتم نقش مهمی داشتهاند. همچنین از جناب آقای پرویز برومند که تأثیر بسیار زیادی در رشد من داشتند، صمیمانه تشکر میکنم و قدردان زحماتشان هستم.
الگوی فوتبالی شما چه کسی است؟
من در پست دروازهبان بازی میکنم و همیشه بازیهای الیسون بکر را دنبال میکنم. او یک رهبر واقعی در زمین است و تکنیک بالایی دارد. الیسون الگوی ورزشی من است و سعی میکنم مثل او یک گلر باهوش، آرام و رهبر خوب برای تیمم باشم.
نقش خانواده در مسیر شما چقدر پررنگ بوده است؟
واقعاً نمیدانم با چه واژهای از خانوادهام تشکر کنم. بزرگترین حامی من در زندگی پدر و مادرم بودهاند. همه لحظات زندگیام را مدیون آنها هستم و امیدوارم بتوانم با رسیدن به اوج، گوشهای از زحماتشان را جبران کنم. تا زمانی که نفس میکشم مدیون محبت و حمایت خانوادهام هستم.
هدف و آرزوی بزرگتان در فوتبال چیست؟
هدفم رسیدن به قله افتخار است؛ میخواهم باعث سربلندی خودم، خانوادهام، مربیانم و کشورم شوم. دوست دارم با پیشرفت خودم، زحمات همه کسانی را که کنارم بودند جبران کنم و زندگی سالم و پرافتخاری داشته باشم.
در پایان اگر پیامی دارید بفرمایید.
به خودم، خانوادهام و همه کسانی که حامی و طرفدار من هستند قول میدهم از بهترینهای ایران باشم و روزی در تیم ملی و فوتبال دنیا بدرخشم. میدانم این مسیر فقط با زندگی حرفهای، پشتکار و تحمل سختیها ممکن است و مطمئنم هیچ مشکلی نمیتواند مرا از هدفم دور کند. در پایان از خانواده، مربیان و شما تشکر و قدردانی میکنم
