🎙️گفت‌وگو اختصاصی پدیده مارکت با محمد طاها ارشد؛ از آکادمی کیا تا رویای بازی در جام جهانی
در فوتبال ایران همیشه استعدادهای جوانی ظهور می‌کنند که با پشتکار و انگیزه بالا مسیر موفقیت را طی می‌کنند. یکی از این استعدادها محمد طاها ارشد است؛ بازیکنی ۱۹ ساله که با گذر از آکادمی‌های مهم و تجربه حضور در تیم ملی جوانان، حالا به دنبال فتح قله‌های بالاتر در فوتبال ایران و جهان است. گفت‌وگوی ما با او را در ادامه می‌خوانید:
محمد طاها جان، برای شروع از خودت بگو. کجا به دنیا اومدی و از چه سنی فوتبال رو شروع کردی؟
من متولد ۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ هستم. از همون دوران کودکی عاشق فوتبال بودم. از حدود شش‌سالگی بازی می‌کردم، ولی به‌صورت جدی‌تر از زمانی که وارد آکادمی کیا شدم مسیر حرفه‌ای من آغاز شد. سه سال در اونجا بودم و خیلی چیزها یاد گرفتم. آکادمی کیا واقعاً مدرسه فوتبال حرفه‌ایه و باعث شد اصول اولیه و پایه‌ای فوتبال رو یاد بگیرم.
بعد از آکادمی کیا، در چه تیم‌هایی بازی کردی؟
بعد از سه سال در کیا، یک سال در تیم استقلال بازی کردم که تجربه خیلی خوبی بود و باعث شد بیشتر با فضای فوتبال حرفه‌ای آشنا بشم. بعد از اون در تیم‌های دوستی مهر، احسان ری، آریا پارس و پاس تهران بازی کردم. هر کدوم از این تیم‌ها در رشد من تأثیر داشتن و باعث شدن تجربه بیشتری کسب کنم.
در مورد تجربه حضورت در تیم ملی جوانان بگو.
افتخار داشتم که به اردوی تیم ملی جوانان دعوت بشم و زیر نظر آقای حسین عبدی کار کنم. این تجربه برام خیلی ارزشمند بود، چون کار در سطح ملی باعث میشه بفهمی چقدر باید حرفه‌ای‌تر فکر کنی و تلاش‌ت رو چند برابر کنی. تمرینات و نظم تیم ملی واقعاً متفاوت بود و تونستم چیزهای زیادی از اون دوران یاد بگیرم.
تا حالا کدوم مربیان در مسیر فوتبالی‌ات تأثیرگذار بودن؟
واقعیتش هر مربی که باهاش کار کردم، به نوعی در رشد من نقش داشته. در سه سال اول فعالیتم در آکادمی کیا، آقای مهدی مهدوی‌کیا و هادی مهدوی‌کیا خیلی کمکم کردن و فوتبالم رو شکل دادن. بعد در استقلال آقای حسین صدرمحمدی زحمت زیادی برام کشیدن. یک سال هم زیر نظر آقای علی دوستی مهر بودم که مربی بسیار باتجربه‌ایه و نگاهش به فوتبال خیلی حرفه‌ایه. همچنین دو سال هم با آقای محمد سیانکی کار کردم و چیزهای زیادی ازشون یاد گرفتم. از همه این مربیان واقعاً ممنونم چون هرکدوم در مسیر من تأثیر گذاشتن.
گفتی پدرت بیشترین نقش رو در مسیرت داشته، در این مورد بیشتر توضیح بده.
صددرصد همینطوره. من همیشه میگم اگر پدرم کنارم نبود، شاید هیچ‌وقت نمی‌تونستم تا اینجا بیام. از همون روزهای اول، از زمین‌های خاکی تا تمرین‌های سخت، همیشه کنارم بوده. نه‌تنها از نظر مالی بلکه از نظر روحی هم پشتیبانم بوده. مادرم و خواهرم هم همیشه حمایت کردن و من واقعاً بهشون مدیونم. مسیر فوتبال بدون حمایت خانواده خیلی سخته، چون فشارها زیاده و گاهی ناامیدی‌ها هم هست.
پست تخصصی‌ات چیه و سبک بازی‌ات رو چطور توصیف می‌کنی؟
در پست مهاجم بازی می‌کنم. همیشه دوست دارم بازیکنی باشم که تیم روی گلزنی‌اش حساب کنه. از نظر سبک بازی، از لیونل مسی خیلی الهام می‌گیرم چون بازی‌اش پر از هوش و خلاقیته. ولی از بین بازیکنان ایرانی، الگوی اصلی‌ام علی دایی هست چون همشهری ماست و مسیرش واقعاً الهام‌بخشه. اینکه از فوتبال ایران به قله‌های جهانی برسی، نشون میده هیچ چیز غیرممکن نیست.
به‌عنوان یه بازیکن جوان، فکر می‌کنی مهم‌ترین ویژگی برای موفقیت چیه؟
به‌نظر من انضباط، تلاش مداوم و ایمان به خودت مهم‌ترین چیزها هستن. توی فوتبال استعداد تنها کافی نیست، باید پشتش سختی بکشی، تمرین کنی، اشتباه کنی و یاد بگیری. همیشه سعی کردم ذهنم رو مثبت نگه دارم و هر شکست رو تبدیل به انگیزه کنم.
اهداف بلندمدتت در فوتبال چیه؟
هدف بزرگ من رسیدن به تیم ملی بزرگسالان و پوشیدن پیراهن ایران در جام جهانیه. آرزومه روزی روی اون صحنه بزرگ بازی کنم و باعث افتخار خانواده‌ام و مردم کشورم بشم. همچنین رویای من بازی در تیم‌های بزرگ اروپاییه. دوست دارم روزی در لیگ‌های معتبر مثل اسپانیا یا انگلیس بازی کنم و مسیر موفقی رو طی کنم.
در پایان اگر صحبتی داری بفرما.
قبل از هر چیز از خدای خودم تشکر می‌کنم که همیشه پشتم بوده و به من توان ادامه دادن داده. بعد از اون دست پدر و مادرم و خواهرم رو می‌بوسم چون بدون اون‌ها این مسیر ممکن نبود. از همه مربیانی که در رشد من نقش داشتن، از صمیم قلب ممنونم. فقط امیدوارم بتونم در آینده با عملکردم جواب محبت همه این عزیزان رو بدم و باعث افتخار خانواده و مربی‌هام بشم.
