🎙️گفت‌وگوی مفصل پدیده مارکت با محسن روحی «زیکو» فوتبال پایه؛ از زمین خشک سلسبیل تا ساختن نسل جدید بازیکنان جوان
فوتبال برای شما از کجا و چگونه شروع شد؟
من از بچگی در محله سلسبیل تهران بزرگ شدم. حدود ۱۱–۱۲ سالم بود که تازه با فوتبال آشنا شدم. توی کوچه‌پس‌کوچه‌های سرسبیل، هر روز با بچه‌ها فوتبال بازی می‌کردیم و کم‌کم علاقه من جدی شد.
نزدیک خونه‌مون زمینی بود؛ جایی که فوتبالیست‌های قدیمی زیادی مثل امیر مقدم، امیر فرهاد یعقوبی، حسین عبدی و رضا حسن‌داده اونجا بازی می‌کردن. من بیشتر وقت‌ها کنار زمین می‌ایستادم و نگاه می‌کردم. همین تماشا کردن باعث شد عاشق فوتبال بشم.
از سن ۱۵ سالگی به‌صورت جدی وارد فوتبال شدم و اولین تیمم شیمیایی رازی بود که اون موقع جوانان دسته یک تهران محسوب می‌شد.
بعد از شیمیایی رازی، مسیر فوتبالتان چگونه ادامه پیدا کرد؟
بعد از اون دوره، به تیم‌های مقاومت، فجر سپاه و چند تیم دیگه رفتم. روند رو به رشدی داشتم و خیلی دنبال این بودم که تو فوتبال حرفه‌ای ثابت بشم. اما متأسفانه دچار پارگی رباط صلیبی شدم و این اتفاق مسیر زندگی‌ام را عوض کرد.
واقعیتش علاقه‌م به فوتبال اونقدر زیاد بود که نتونستم ازش جدا بشم. بنابراین، وقتی فهمیدم ادامه بازی سخت میشه، تصمیم گرفتم وارد مربیگری بشم.
چطور شد وارد مربیگری شدید؟ اتفاقی بود یا از قبل برنامه داشتید؟
کاملاً اتفاقی بود.
شغل اصلی من و خانواده‌ام خرید و فروش نخ آکریلیک در بازار تهران بود. اصلاً در مسیر مربیگری نبودم.تا اینکه یک روز علی چینی ، بازیکن سابق استقلال و هم‌باشگاهی سابقم رو دیدم. اتفاقی همدیگه رو ملاقات کردیم و بهم گفت برو مدرک مربیگری‌بگیر، به درد این کار می‌خوری.
همین جمله برای من شروع یک مسیر جدید شد.
سال ۸۳ رفتم و مدرک مربیگری گرفتم و از سال ۸۴ رسماً وارد این عرصه شدم.
اولین تجربه مربیگری شما کجا بود؟
اولین تجربه جدی‌ام با تیم امیدهای درنا در دسته یک تهران بود. تیم بزرگسالان باشگاه هم در لیگ ۳ کشور حضور داشت.
بعد از اون چند سال کنار تیم‌های پایه‌ای معتبر مثل: کیاپ، استیل آذین، کیا پارس و عقاب در لیگ برتر جوانان و امید کار کردم. این دوره برای من بسیار مهم بود چون هم فضای حرفه‌ای رو یاد گرفتم و هم نسل خوبی از بازیکنان رو از نزدیک دیدم.
بعد از کار در رده‌های پایه رفتم سمت رده بزرگسالان و در لیگ دو، لیگ یک و لیگ سه مربیگری کردم. یکی از اولین کارهای بزرگسالم هم در شموشک بود.
امسال در تیم ایرانیان البرز چه شرایطی دارید؟
امسال با آقای بهنام‌زاده تصمیم گرفتیم امتیاز تیم فرد البرز را بخریم و تیم ایرانیان البرز را بسازیم.
خدا رو شکر اسپانسر عالی داریم، تیم بسیار خوبی بستیم، کادر فنی هماهنگ و حرفه‌ایه، بازیکنان‌مون هم ترکیبی از تجربه و جوانی هستن اولین بازی‌مون رو هم انجام دادیم و شروع خوبی داشتیم.
هدف ما قهرمانی و صعود به لیگ ۳ هست، اما مهم‌تر از همه ساختن بازیکنه. هر سال چند بازیکن از تیم من راهی لیگ‌های بالاتر میشن و این موضوع برای من از هر نتیجه‌ای مهم‌تره.
رقبای جدی شما در گروه کدام تیم‌ها هستند؟
لیگ چهار و سه از فرسایشی‌ترین لیگ‌های کشور هستند. همیشه تو هر گروه ۳–۴ تیم برای صعود می‌جنگن.
در گروه ما امسال تیم‌هایی از قائم‌شهر، فریدون‌کنار و مشهد حضور دارن که اسپانسرهای قوی دارن و برای صعود ساخته شدن.
ولی ما فقط برای رقابت نمی‌جنگیم؛ هدف‌مون ساختن بازیکن برای آینده فوتبال کشوره.
درباره بازیکن‌سازی گفتید. چه بازیکنانی از شما رشد کردند؟
خوشبختانه بازیکنان زیادی از تیم‌های من به لیگ‌های بالاتر رفتن.
مهدی گودرزی – خیبر خرم‌آباد، هادی ابراهیم – کرمان، ابوالفضل عیسی او- آریو اسلامشهر
امسال هم بخش زیادی از تیم ما بازیکنان تیم ملی دانشجویان هستن؛ بازیکنان ۱۸–۱۹ ساله‌ای که آینده درخشانی دارن.حتی همین هفته من از یک بازیکن ۱۶ ساله بازی گرفتم؛ که طبق آمار، جوان‌ترین بازیکن لیگ چهار بوده.
تغییرات جدید لیگ سه و اضافه شدن لیگ چهار را چطور می‌بینید؟
لیگ سه قدیم دو مرحله داشت؛ مرحله یک و مرحله دو.
این ساختار از خیلی جهات بهتر بود چون تیم‌ها بیشتر در رقابت بودند، بازیکن‌ها فرصت بیشتری برای دیده شدن داشتند، تیم‌های مرحله دو معمولاً در مرحله یک هم مدعی بودند
اما با اضافه شدن لیگ چهار تعداد تیم‌ها خیلی زیاد شده، هزینه تیم‌داری دو برابر شد و برای تیم‌های خصوصی فشار مالی سنگینی ایجاد شده است.
آقای روحی لقب «زیکو» از کجا آمد؟
من از بچگی عاشق تیم ملی برزیل بودم و زیکو کاپیتان این تیم الگوی من بود.
در دوران بازی‌گری‌ام یک گل خیلی مهم به استقلال زدم.بعد از اون، بچه‌ها شروع کردن صدام زدن «زیکو» و این لقب برای همیشه روی من موند.
آیا نکته‌ای هست که نپرسیده باشیم و دوست داشته باشید اضافه کنید؟
اول از همه از شما تشکر می‌کنم و فقط یک توصیه مهم برای جوان‌ها دارم؛ به هیچ عنوان انگیزه‌تون رو از دست ندین. دنبال حاشیه نرید. فقط تمرین کنید.
فوتبال زود جواب می‌ده؛ به‌خصوص الان که تیم ملی ما کمبود بازیکن جوان داره و مربیان باید جرأت بازی دادن به نوجوون‌ها رو پیدا کنن.ما هم همیشه کنار جوون‌ها هستیم و اگر کاری از دستمون بر بیاد، با جان و دل کمک می‌کنیم
