🎙️گفت‌وگوی اختصاصی پدیده مارکت با محمد گروسی؛ از بازی در استقلال تا مربیگری در پایه‌ها
اقای گروسی از کجا فوتبال را شروع کردید؟
من از ۱۲ سالگی فوتبال رو شروع کردم. توی تیم‌های پایه داماش، سایپا، استقلال و پیکان بازی کردم. در رده‌های پایه تیم ملی نونهالان، نوجوانان و جوانان هم حضور داشتم و حتی با تیم‌های ملی پایه در چند تورنمنت آسیایی شرکت کردیم. در رده بزرگسال هم برای تیم‌های پیکان، بادران، ماشین‌سازی تبریزی و ذوب آهن بازی کردم.
چی شد که سمت مربیگری اومدید؟
چند سالی از فوتبال دور بودم، حدود ۴ تا ۵ سال. بعد با پیشنهاد یکی از دوستانم رفتم مدرک مربیگری گرفتم و وارد این مسیر شدم. امسال هم با درخواست باشگاه استقلال و جناب دکتر اسدی مسیرم به این تیم گره خورد و در نوجوانان استقلال مشغول به کار شدم.
اگر برگردید عقب، باز هم مربی می‌شدید یا بازیگری را ادامه می‌دادید؟
قطعا زمان بازیگری‌ام را بیشتر می‌کردم. چون در دوران بازی خیلی اذیت شدم و شاید می‌تونستم بیشتر ادامه بدم. ولی خب مربیگری هم لذت خاص خودش را دارد.
کار کردن در رده‌های پایه چه ویژگی‌هایی دارد؟
به نظرم یکی از لذت‌بخش‌ترین کارهاست. شما با نوجوان‌ها و نونهال‌هایی کار می‌کنید که در مسیر یادگیری‌اند. من هم که خودم از پایه‌ها رشد کردم، الان لذت می‌برم تجربیاتم رو به نسل جدید منتقل کنم. وقتی می‌بینم شاگردهایی که باهاشون کار کردی پیشرفت می‌کنن و به تیم‌های بزرگ‌تر می‌رن، واقعا حس خوبی داره.
از شاگردانتون کسی هست که الان اسم‌دار شده باشه؟
من تازه سه ساله مربیگری رو شروع کردم، هنوز در مراحل اولیه‌ام. ولی در امیدهای نیروی زمینی با بازیکن‌هایی مثل آرش هاشمی و هادی رفسنجانی کار کردم که هر دو مسیر رشد خوبی رو داشتن و حتی به رده‌های بالاتر رفتن.
به نظرتون روند رشد بازیکنان جوان در فوتبال ایران چطوره؟
خوشبختانه در سال‌های اخیر توجه به رده‌های پایه بیشتر شده، مخصوصاً در لیگ تهران و لیگ‌های کشوری. الان بازیکن‌ها از سن پایین‌تر به تیم‌های بزرگسال اضافه می‌شن و این خیلی خوبه چون تجربه‌شون بالا می‌ره. اگر بعضی از افراد اجازه بدن این روند ادامه پیدا کنه، قطعا فوتبال پایه ما می‌تونه آینده‌ی درخشانی داشته باشه.
خیلی‌ها می‌گن در فوتبال ایران بازیکن جوانِ باکیفیت نداریم. دلیلش چیه؟
به نظرم مربی‌ها مقصر نیستن. خیلی از اون‌ها به خاطر ترس از نتیجه و از دست دادن جایگاهشون به بازیکن جوان بازی نمی‌دن. باید باشگاه‌ها ازشون حمایت کنن. مثلا در آلومینیوم اراک دیدیم که آقای حسینی از جوان‌ها استفاده کرد و باشگاه هم پشتیبانش بود؛ نتیجه‌اش هم دیده شد، چند بازیکن از اون تیم به تیم ملی هم رسیدن.
شرایط تیم خودتون چطوره؟
ما امسال متأسفانه دیر شروع کردیم و اول فصل شرایط خوبی نداشتیم. اما از زمانی که تغییراتی در تیم ایجاد شد، نتایج خیلی خوبی گرفتیم. الان هم با وجود ضعف ابتدای فصل در رده دهم جدول هستیم. در تیم ما بیشتر بازیکن‌های سال‌اولی حضور دارن، ولی مطمئنم سال آینده می‌تونن خروجی بسیار خوبی برای نوجوانان استقلال باشن.
یکی از انتقادها اینه که وقتی بازیکنان پایه رشد می‌کنن، از تیم جدا می‌شن. این مشکل در تیم شما هم هست؟
بله، متأسفانه در اکثر باشگاه‌ها این مشکل وجود داره. دلیلش هم اینه که ثبات در آکادمی‌ها نیست. مدیر آکادمی مدام عوض می‌شه و مربی‌های جدید میان و سلیقه‌ای تصمیم می‌گیرن. من معتقدم مدیر آکادمی باید حداقل پنج سال در یک مجموعه بمونه تا برنامه‌ریزی بلندمدت جواب بده. امسال در استقلال خوشبختانه دکتر حسابی روی قرارداد بازیکنان پایه تمرکز کرده تا بتونن این بازیکن‌ها رو حفظ کنن و به تیم بزرگسالان برسونن.
به‌نظر شما کدام باشگاه‌ها در زمینه آکادمی بهتر کار می‌کنن؟
به نظرم فولاد خوزستان و سپاهان نمونه‌های موفق هستن. اون‌ها واقعا آکادمی دارن نه فقط تیم پایه. برای داشتن یک آکادمی واقعی باید برنامه‌ی پنج‌ساله داشت و بازیکن‌ها از نونهال تا امید در یک مسیر واحد رشد کنن. هزینه‌کردن برای آکادمی در درازمدت خیلی به صرفه‌تر از خرید بازیکن آماده است.
در پایان، اگر صحبتی دارید بفرمایید.
فقط یه خواهش از همه‌ی کسانی دارم که در فوتبال پایه کار می‌کنن؛ بیایید مسئله‌ی مالی رو از فوتبال پایه حذف کنیم. این رده باید با عشق و حمایت اداره بشه، نه با هدف درآمدزایی. متأسفانه الان اکثر بازیکن‌های زیر ۲۱ سال و زیر ۲۳ سال به خاطر مسائل مالی به تیم‌ها می‌رن، نه بر اساس استعداد فنی. امیدوارم دوباره روزی برسه که فوتبال ما پر از استعدادهای واقعی بشه، نه بازیکن‌های مالی.
