🎙️گفت‌وگوی اختصاصی با معصومه رضازاده؛ از گلزن درخشان تیم ملی تا مربی متعهد لیگ برتر Copy
🎙️گفت‌وگوی اختصاصی با معصومه رضازاده؛ از گلزن درخشان تیم ملی تا مربی متعهد لیگ برتر
معصومه رضازاده، یکی از چهره‌های تأثیرگذار و پرتلاش در فوتسال بانوان ایران، از دهه ۷۰ تا امروز مسیری افتخارآمیز را از بازیکنی گلزن تا مربی‌ای متعهد طی کرده است. در گفت‌وگوی اختصاصی با پدیده مارکت، او از خاطرات ورزشی، دغدغه‌های مربیگری و نگاهش به آینده فوتسال بانوان می‌گوید.
لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید و از شروع فعالیت‌تان در فوتسال بگویید.
من معصومه رضازاده هستم، متولد ۱۳۶۰. فعالیت حرفه‌ای‌ام را از سال ۱۳۷۹ در فوتسال آغاز کردم. در نخستین دوره مسابقات قهرمانی کشور با تیم “ایم گیلا” به مقام سوم دست یافتیم و من با زدن ۱۴ گل، به‌همراه آتوسا حجازی عنوان بهترین گلزن رقابت‌ها را کسب کردم. همین عملکرد باعث شد به تیم ملی دعوت شوم.
از دوران حضورتان در تیم ملی بفرمایید.
در سال ۱۳۸۰ در رقابت‌های بانوان مسلمان شرکت کردیم و با قهرمانی به ایران بازگشتیم. گلی که به تیم ملی انگلستان زدم، به‌عنوان زیباترین گل بازی‌ها انتخاب شد. سپس به تیم استقلال تهران پیوستم و دو سال در این باشگاه بازی کردم. بعد از آن در تیم‌هایی مانند راه‌آهن گرمسار بازی کردم. آخرین باشگاه من پرسپولیس تهران بود و در زمان مدیریت آقای رویانیان با یک مراسم باشکوه از میادین خداحافظی کردم. تا سال ۱۳۹۰ عضو تیم ملی بودم و در سال ۱۳۹۱ از فوتبال باشگاهی هم خداحافظی کردم.
دستاوردهای شما در دوران بازیگری بسیار درخشان بوده، لطفاً اشاره‌ای به آن‌ها داشته باشید.
در دوران بازی‌ام، موفق به کسب ۶ عنوان قهرمانی لیگ، ۲ قهرمانی در جام حذفی و چندین عنوان نایب‌قهرمانی و مقام سوم شدم. گل‌های حساسی که در بازی‌های بین‌المللی زدم و حضورم در تیم ملی، از زیباترین خاطرات ورزشی من هستند.
چطور وارد عرصه مربیگری شدید و کدام تیم‌ها را هدایت کردید؟
در سال ۱۳۹۲ به‌عنوان کمک‌مربی خانم مظفر در تیم پرسپولیس مشغول شدم، اما خیلی زود تصمیم گرفتم مسیر مستقلی را دنبال کنم. از سال بعد، مربیگری را با تیم راه‌آهن آغاز کردم. سپس هدایت تیم‌هایی مانند سایپا، نفت تهران، رهیاب تهران و سپاهان اصفهان را برعهده داشتم. با سایپا مقام سوم و چهارم لیگ برتر را به دست آوردیم و با سایپا و رهیاب تهران هم قهرمان لیگ دسته یک کشور شدیم.
بخش مهمی از فعالیت شما به آموزش بازیکنان جوان اختصاص دارد. درباره این رسالت‌تان بفرمایید.
در تمام این سال‌ها، تمرکزم بر تربیت بازیکنان مستعد و جوان بوده. نمی‌دانم چقدر موفق بوده‌ام، اما همیشه سعی کردم با صداقت، تعهد و حرفه‌ای‌گری مسیر رشد بازیکنان آینده‌دار را هموارتر کنم. نسل بعدی فوتسال بانوان ایران نیاز دارد با رویکردی جدی‌تر و علمی‌تر وارد شود و من تمام تلاشم را در این مسیر کرده‌ام.
سؤالات تخصصی
۱. با توجه به سابقه حضور شما در تیم‌های مختلف، تفاوت فضای کاری در دهه ۸۰ با امروز را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من همیشه این مثال را می‌زنم؛ ما مثل فوتبالیست‌های دهه ۵۰ آقایان بودیم که با حداقل امکانات ولی با عشق و غیرت بازی می‌کردیم. نسل امروز نگاه حرفه‌ای‌تری دارد، اما همه‌چیز در حرفه‌ای‌گری، پول نیست. بازیکنی که بعد از پایان لیگ فقط می‌خوابد و توقع پول دارد، حتی برای بدن خودش هم ارزش قائل نیست. ما باید روحیه بازیکن حرفه‌ای را در نسل جدید نهادینه کنیم.
۲. چالش‌های اصلی مربیگری در فوتسال بانوان ایران را چه می‌دانید؟ و چه انتظاراتی از فدراسیون دارید؟
بزرگ‌ترین چالش ما مربی‌ها این است که خودمان باید دنبال اسپانسر بدویم. در هیچ‌جای دنیا نمی‌بینید مربی به‌خاطر تیم‌داری به هر دری بزند. اما ما اینجا تا دقیقه نود نمی‌دانیم تیم داریم یا نه. نبود اسپانسر و باشگاه‌هایی که حاضر به تیم‌داری در فوتسال باشند، بزرگ‌ترین مشکل ماست. من سال‌هاست می‌گویم قانونی وضع شود که باشگاه‌ها یا در فوتبال یا فوتسال بانوان تیم‌داری کنند. متأسفانه هیچ‌کس به فکر فوتسال نیست و نتیجه‌اش را هم داریم می‌بینیم.
۳. اگر بخواهید مهم‌ترین اصل در مسیر تبدیل شدن یک بازیکن به ملی‌پوش را تعریف کنید، آن اصل چیست؟
استعداد و استمرار در تمرین. بازیکنی به بالاترین سطح می‌رسد که هدف داشته باشد. وقتی هدفت ملی‌پوش شدن باشد، سبک زندگی‌ات را تغییر می‌دهی. در این میان نقش مربی بسیار مهم است، چون باید آن استعداد را شناسایی کند. امروز تیم ملی ما نیازمند شهامت دادن فرصت به بازیکنان آینده‌دار است. من مخالف این هستم که بگوییم بازیکن جوان نداریم. باید به آن‌ها میدان بدهیم. بازیکن ۳۷ ساله یا کسی که دو سال بازی نکرده، دیگر نمی‌تواند آینده‌ساز باشد. با اعتماد به جوانان، انگیزه در فوتسال بانوان رشد می‌کند.
و در پایان…
اگرچه ورزش بانوان همیشه با سختی‌های زیادی همراه بوده، اما معتقدم نسل امروز مربیان و بازیکنان می‌توانند با تکیه بر تجربه، علم، صداقت و تلاش مستمر، آینده‌ای روشن برای فوتسال و فوتبال بانوان ایران رقم بزنند. امیدوارم من هم بتوانم همچنان در این مسیر مؤثر باشم.
