🎙️گفت‌وگوی اختصاصی با امیر امینی‌فر؛ از تجربه در لیگ یک و دو تا نقد صریح ساختار فوتبال ایران
🎙️گفت‌وگوی اختصاصی با امیر امینی‌فر؛ از تجربه در لیگ یک و دو تا نقد صریح ساختار فوتبال ایران
امیر امینی‌فر یکی از مربیان پرتجربه فوتبال ایران است که طی دوازده سال گذشته، در رده‌های مختلف لیگ‌های کشور به‌عنوان سرمربی و کمک‌مربی فعالیت داشته است. او در گفت‌وگوی اختصاصی با پدیده مارکت از تجربیات خود، چالش‌های تیمداری در ایران، وضعیت استقلال، بازگشت ساپینتو، انتقال عیسی آل‌کثیر، شرایط تیم ملی و آینده فوتبال کشور می‌گوید.
لطفاً درباره سابقه‌ی مربیگری خودتان برای مخاطبان ما بفرمایید.
بیش از دوازده سال است که در عرصه‌ی مربیگری فعالیت می‌کنم. در لیگ دو به‌عنوان سرمربی کار کرده‌ام و یک فصل هم در لیگ یک کمک مربی بودم. سابقه‌ی دستیاری در چند تیم مختلف را هم دارم. امسال در تیم نفت مسجد سلیمان بودم و در نیم‌فصل دوم، هدایت تیم امید تهران در لیگ دو را برعهده گرفتم. تیم را در جایگاه نهم جدول تحویل دادیم، اما به‌دلیل مشکلات مالی و نبود شرایط مناسب برای کار حرفه‌ای، تصمیم به قطع همکاری گرفتیم.
چند تیم مانند پادیاب خلخال از من برنامه خواستند و در حال مذاکره هستیم. البته به‌دلیل علاقه‌مندی‌ام به کار در نقش سرمربی، پیشنهادهای دستیاری را نپذیرفتم. مثلاً با آقای کمالوند ارتباط داشتم و امکان همکاری بود، اما ترجیح می‌دهم در جایگاه سرمربی فعالیت کنم چون شخصیت و نوع کاریزمای من به این مدل کاری نزدیک‌تر است.
نظر شما درباره‌ی استقلال و وضعیت فعلی این تیم چیست؟
اگر بخواهیم واقع‌بینانه صحبت کنیم، استقلال امروز با استقلال زمان ما یا دوره‌ی آقای قلعه‌نویی کاملاً متفاوت است. کیفیت بازیکنان بسیار پایین آمده و بازیکنانی که در بازی تعیین‌کننده باشند کمتر در تیم دیده می‌شوند. تیم، ستاره‌های تأثیرگذار ندارد و از تماشای بازی‌ها لذت نمی‌بریم. همان‌طور که حضور رونالدو در رئال یا مسی در بارسا تعیین‌کننده بود، نبودن چنین بازیکنانی باعث افت کیفیت فنی در تیم‌های بزرگ می‌شود. در نهایت، مربی از کنار زمین فقط نظاره‌گر است و این بازیکنان هستند که باید در زمین گره‌گشایی کنند.
در مورد بازگشت ساپینتو به استقلال چه نظری دارید؟
به نظرم بازگشت ساپینتو هیچ گره‌ای از کار استقلال باز نمی‌کند. او قبلاً فرصت خود را داشته و نتوانسته عملکرد مثبتی ارائه دهد. ساپینتو الگوی مناسبی برای استقلال نبود. اگر یک مربی ایرانی در این جایگاه قرار می‌گرفت، می‌توانست ارتباط بهتری با بازیکنان بگیرد و بازدهی بیشتری داشته باشد.
واکنش شما نسبت به انتقال عیسی آل‌کثیر به استقلال چیست؟
به‌نظرم این انتقال اصلاً تصمیم درستی نبود. آل‌کثیر قبلاً با رفتار و صحبت‌هایش نسبت به باشگاه استقلال و هوادارانش بی‌احترامی کرده و این مسأله نمی‌تواند در ذهن هواداران فراموش شود. چنین بازیکنی جایگاه مناسبی در تیم نخواهد داشت.
درباره تیم ملی و عملکرد فنی آن چه نظری دارید؟
واقعاً از دیدن بازی‌های تیم ملی لذت نمی‌بریم. تیم ملی نه هدف دارد، نه برنامه، و نه نظم تاکتیکی مشخصی. ما هیچ ساختار و پلنی برای آینده نداریم. اگر با بازیکنان مسن و تکراری ادامه دهیم، قطعاً پیشرفتی حاصل نمی‌شود. در حالی‌که تیم‌هایی مثل ژاپن نسل‌سازی کردند و الان نتیجه می‌گیرند، ما همچنان با مشکلات زیربنایی و بی‌برنامگی دست و پنجه نرم می‌کنیم.
به نظر شما مشکل اصلی فوتبال ایران کجاست؟
مشکل فوتبال ایران از رأس فدراسیون شروع می‌شود. تیم‌های پایه زمین تمرین ندارند، چمن مصنوعی بازی می‌کنند که فاجعه است. در حالی‌که در کشورهای عربی با آب‌وهوای سخت‌تر، چمن‌های طبیعی و امکانات فوق‌العاده فراهم است. حتی در دنیا، مربیان تیم‌های پایه جزو گران‌ترین‌ها هستند، ولی در ایران این موضوع کاملاً برعکس است.
سخن پایانی؟
فوتبال ایران حال خوبی ندارد. به قول آقای فردوسی‌پور، فوتبال ما به یک دورهمی تبدیل شده است. نه تنها پیشرفت نمی‌کنیم، بلکه در حال عقب‌گرد هستیم. در فوتبال امروز ما اسطوره‌هایی مثل علی دایی باید در رأس باشند، اما جایشان خالی است. تا زمانی که آدم‌های نابلد در رأس کار باشند و اهل تخصص وارد میدان نشوند، نه تیم ملی ما پیشرفت می‌کند و نه باشگاه‌هایمان آینده روشنی خواهند داشت.
