🎙️مصاحبه اختصاصی پدیده مارکت با علی نجفی بازیکن تیم فوتبال شهدا بابلسر ؛ از فوتبال سالنی تا رویای پیراهن پرسپولیس
برای شروع خودت را معرفی کن و از مسیر فوتبالت بگو.
من علی نجفی هستم، متولد ۲۹ آذر ۱۳۸۲. مسیر فوتبالم را از سن هفت سالگی در فوتبال سالنی آغاز کردم؛ جایی که اولین قدم‌ها و علاقه واقعی‌ام به فوتبال شکل گرفت. بعد از چند سال، وارد فوتبال چمن شدم و در تیم‌های مختلفی مثل آریا اسلامشهر، گسترش، پاس قوانین و اکباتان پارس بازی کردم و تجربه‌های ارزشمندی کسب کردم.
سال گذشته افتخار داشتم به‌عنوان سهمیه زیر ۲۳ سال در تیم بزرگسالان نفت نوین حضور داشته باشم. آن فصل برای من نقطه عطف بود و باعث شد با فضای حرفه‌ای فوتبال بزرگسالان بیشتر آشنا شوم و درکی عمیق‌تر از تمرین، رقابت و سختی‌های مسیر پیدا کنم.
امسال نیز خوشحالم که در تیم بزرگسالان شهدای بابلسر در رقابت‌های لیگ ۳ حضور دارم و تمام توانم را برای موفقیت تیم می‌گذارم. امیدوارم با پشتکار و زحمتی که می‌کشم، فصل خوبی را پشت سر بگذارم و یک قدم دیگر به اهداف فوتبالی‌ام نزدیک‌تر شوم.
در مسیر فوتبالیت سابقه همکاری با چه مربیانی داشتی؟
در طول مسیرم مربیان زیادی کنارم بودند و هرکدام از آن‌ها به نوعی در شکل‌گیری فوتبالم نقش داشتند. از جمله آقای علی ابهری، آقای علی جمعه‌ای، آقای مصطفی گرمرودی، آقای محمد برزگر و آقای مرتضی رضازاده. واقعیتش این است که هر مربی، چه از نظر فنی و چه روحی، تجربه و درس خاص خودش را به من داد.
موثرترین مربی که در پیشرفتت نقش داشت چه کسی بوده؟
بدون شک نقش آقای مرتضی رضازاده در دو سال اخیر خیلی پررنگ بوده است. ایشان نه تنها به من آموزش فنی دادند، بلکه از نظر ذهنی و روحی هم کمک بزرگی بودند. اعتماد و حمایتی که به جوان‌ها نشان می‌دهند باعث شد انگیزه بیشتری پیدا کنم و با تمرکز و جدیت بیشتری تمرین کنم. در سخت‌ترین لحظات کنارم بودند و بارها مسیر درست را نشانم دادند. واقعاً هر پیشرفتی که در این مدت داشتم، بخش بزرگی از آن را مدیون راهنمایی‌ها و اعتماد ایشان هستم.
در چه پست‌هایی بازی می‌کنی و سبک بازی‌ات چگونه است؟
من معمولاً در پست وینگر و پشت مهاجم بازی می‌کنم. سعی می‌کنم با تحرک بالا، دریبل، خلاقیت و حرکت بین خطوط برای تیم موقعیت‌سازی کنم. هدفم این است که نه تنها خودم پیشرفت کنم، بلکه تیم را هم به موفقیت نزدیک کنم.
از چه بازیکنانی در فوتبال الهام می‌گیری و الگوی ایرانی‌ات چه کسی است؟
از نظر سبک بازی، همیشه به نیمار علاقه داشته‌ام و فوتبالش را دنبال می‌کنم. تکنیک، هوش بازی و خلاقیت او برای من الهام‌بخش است. الگوی ایرانی‌ام بدون شک آقای علی دایی است؛ کسی که با تلاش، شخصیت و اخلاق حرفه‌ای‌اش همیشه انگیزه نسل ما بوده و نشان داده که با پشتکار می‌توان به موفقیت‌های بزرگ رسید.
خانواده چه نقشی در مسیر فوتبالی شما داشتند؟
خانواده‌ام همیشه ستون اصلی مسیر فوتبالی من بوده‌اند. از همان روزهای ابتدایی که فوتبال را شروع کردم، با تشویق و حمایت بی‌دریغشان کنارم بودند. نه تنها از نظر روحی و انگیزشی بلکه در تمام شرایط زندگی، همیشه پشتیبانم بوده‌اند و هیچ‌وقت اجازه ندادند ناامید شوم. هرچه دارم، مدیون زحمات و فداکاری‌های آن‌هاست و تمام تلاشم این است که حتی بخشی از محبت‌هایشان را جبران کنم.
اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت شما در فوتبال چیست؟
اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت زیادی دارم، اما تمرکز اصلی‌ام همیشه روی پیشرفت مداوم و رسیدن به سطح حرفه‌ای فوتبال بوده است. هدف نهایی من این است که روزی پیراهن تیم پرسپولیس و سپس تیم ملی ایران را بر تن کنم و در رقابت‌های بزرگ افتخارآفرین باشم. علاوه بر این، می‌خواهم به بازیکنی تبدیل شوم که بتواند الهام‌بخش جوان‌های دیگر هم باشد و نشان دهد که با اراده و پشتکار می‌توان به رویاها رسید.
در پایان اگر حرفی برای خانواده یا هم‌دوره‌های خود دارید، بفرمایید.
می‌خواهم از پدر و مادرم که همیشه کنارم بودند و هرچه دارم از زحمات و محبت‌هایشان است، صمیمانه تشکر کنم. همچنین از دایی عزیزم که همیشه پشتیبان و راهنمایم بوده، ممنونم. امیدوارم همه جوانانی که با تلاش و امید پیش می‌روند، روزی نتیجه زحماتشان را ببینند و بتوانند به آرزوهایشان برسند
