🎙️مصاحبه اختصاصی و مفصل پدیدهمارکت با محمد ساریا دسترس؛ روایت مسیر یک هافبک جنگنده تا رویای تیم ملی
لطفاً خودتون رو معرفی کنید و از شروع فوتبالتون بگید.
محمد ساریا دسترس هستم؛ فوتبال رو از رده نونهالان لیگ برتر کشور شروع کردم؛ دورانی که اولین قدمهای جدی من در مسیر حرفهای برداشته شد.
در همون سالها افتخار دعوت به اردوی تیم ملی نونهالان رو داشتم که برای یک نوجوان، تجربهای فوقالعاده مهم و انگیزهبخش بود. همون لحظهها باعث شد با خودم عهد کنم که این مسیر رو با جدیت ادامه بدم.
در ردههای پایه چه تیمهایی رو پشت سر گذاشتید؟
در رده نوجوانان لیگ برتر تهران برای تیم المپیک اندیشه بازی کردم و بعد از اون در جوانان لیگ برتر تهران هم دوباره پیراهن همین باشگاه رو پوشیدم.
برای رده امید لیگ برتر تهران هم تجربه حضور در المپیک اندیشه و پاس قوامین رو داشتم.
همکاری شما با مربیان مطرح پایه چطور بوده و چقدر در روند پیشرفتتون مؤثر بودند؟
خوششانس بودم که در مسیرم کنار مربیان با دانش و دلسوزی مثل حمیدرضا سالمی، محسن دلجو،محسن زارعی و علی جمعهای قرار گرفتم.
هر کدوم از این عزیزان در یک مقطع تأثیر منحصربهفردی روی من گذاشتند؛چه از نظر تکنیکی، چه تاکتیکی و مهمتر از همه ساختن نظم ذهنی و شخصیتی.
درسهایی که ازشون گرفتم نه فقط در فوتبال، بلکه در زندگی شخصی هم همیشه همراهم بوده و هست.
پست اصلیتون چیه؟ و چه ویژگیهایی در سبک بازیتون بیشتر دیده میشه؟
پست اصلی من هافبک دفاعیه؛ پستی که برای موفقیت در اون باید ترکیبی از نظم تاکتیکی، جنگندگی، مسئولیتپذیری و هوشمندی در خواندن بازی رو در اختیار داشت.
در کنار اینها توانایی بازی در دفاع وسط رو هم دارم و هر زمان که تیم به این پست نیاز داشته، با توجه به ویژگیهای فیزیکی و تمرکز بالا، در اون نقش هم به تیم کمک کردم
همیشه سعی کردم بازیکنی باشم که تمرکزش روی اجرای کامل خواستههای مربی باشه.
سبک بازیام رو میتونم ترکیبی از انضباط، فیزیک مناسب، تمرکز در گردش توپ، قطع توپ، پوشش فضاها و جنگندگی بدونم.
الگوی فوتبالی یا بازیکنی که از سبک بازیش الهام بگیرید دارید؟
الگوی خاصی ندارم، اما سبک بازی بازیکنانی مثل امید ابراهیمی، احمد نوراللهی و سروش رفیعی رو خیلی میپسندم و تلاش میکنم از نکات مثبتشون استفاده کنم.
ویژگیهایی مثل جنگندگی ابراهیمی، نظم تاکتیکی نوراللهی و هوش بازی سروش رفیعی همیشه برای من الهامبخش بوده.
نقش خانواده در مسیر شما چقدر مهم بوده؟
خیلی زیاد. واقعاً بدون حمایت خانواده، مسیر فوتبال که پر از سختی، فشار، رقابت و فراز و نشیبه، قابل ادامه دادن نیست.
خانوادهام همیشه با ایجاد آرامش و انگیزه، بزرگترین همراه من بودن. حضورشون در زندگی من باعث شده بتونم با اعتمادبهنفس بیشتری جلو برم.
هدف اصلیتون چیه و چه رؤیایی رو دنبال میکنید؟
از روز اول و از دوران نوجوانی یک هدف مشخص داشتم رسیدن به بالاترین سطح فوتبال ایران و پوشیدن پیراهن تیم ملی.
میدونم مسیر راحتی نیست، اما با تلاش، استمرار و توکل به خدا به این هدف فکر میکنم و امیدوارم بهش برسم
ولی باور دارم با ادامه دادن همین مسیر، میتونم به این هدف بزرگ برسم و روزی پیراهن تیم ملی کشورم رو بپوشم.
حرف پایانی؟
در پایان از رسانه خوبتون بابت این فرصت تشکر میکنم.
امیدوارم مسیرم رو با قدرت ادامه بدم و روزی بتونم پاسخ زحمات خانواده و اعتماد مربیانی که کنارم بودن رو با عملکردم در سطح بالا بدم.
برای شما و تمام فوتبالی ها هم آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.
